Ο Μιχάλης Τσόχος γράφει για την.... υποκρισία όλων μας σε αυτή τη χώρα, αλλά και για την ρίζα του κακού που είναι η πλαστή πινακίδα και όχι η μίζα του υποβρυχίου...
Αυτό το “ξέρεις ποιός είμαι εγώ...” που είπε ο Λιάπης και ο κάθε Λιάπης στο παρελθόν, έχει ειπωθεί σε δεκάδες αστυνομικούς και έχει πιάσει, απλώς έτυχε (διότι έτυχε, μην έχετε καμιά αμφιβολία) μία φορά να μην πιάσει...
Και έτσι ο πολιτικός, ο πρώην Υπουργός Μεταφορών (εδώ μιλάμε για την απόλυτη ειρωνεία... αφού αυτός ήταν που πιάστηκε να κυκλοφορεί με πλαστές πινακίδες) συνελήφθη και κυρίως διασύρθηκε στα media τούτου εδώ του τόπου, αλλά και στα social media όπου στήθηκε απίστευτο πάρτι...
Για μια στιγμή όμως. Πόσους από εμάς δεν έχει σταματήσει ο τροχονόμος και την γλιτώσαμε σε αυτή τη χώρα; Ποιός επιχειρηματίας, εφοπλιστής, ή κάθε είδους διάσημος (τραγουδιστής, ηθοποιός, δημοσιογράφος) που τον έχει σταματήσει ο τροχονόμος δεν έφυγε χωρίς να πληρώσει την παράβαση.
Εγώ που σας γράφω αυτό το κείμενο, πρώτος και καλύτερος. Ακόμη θυμάμαι ότι μπήκα στο δακτύλιο ενώ η άδεια είχε λήξει. Ο τροχονόμος με σταμάτησε, με αναγνώρισε και μου είπε “άντε στο καλό, δεν σε γράφω γιατί σε ακούω κάθε πρωί στο ράδιο...” Πόσοι από εμάς δεν βάλαμε τον γνωστό του γνωστού για να σβήσει την κλήση που μας έκοψαν; Πόσοι δεν είπαμε “έχουμε κανά γνωστό στην τροχαία, στον δήμο, στην εφορία, στο...” προκειμένου να γλιτώσουμε από μία κλήση, ένα πρόστιμο, έναν έλεγχο. Το κάναμε σχεδόν οι περισσότεροι.
Ολοι αυτοί που τρέξαμε πρώτοι να πάρουμε μέρος στο... πάρτι χλευασμού του πολιτικού Μιχάλη Λιάπη. Κάπως έτσι προφανώς το εννοούσε ο Πάγκαλος λοιπόν το “μαζί τα φάγαμε” που ξεστόμισε και έγινε περίγελος όλων. Κάπως έτσι μπορεί αύριο μεθαύριο να ακούσουμε και το “Μαζί τις ξεβιδώσαμε όλοι τις πινακίδες μας...”
Από την άλλη όμως ρε σεις δεν είναι το ίδιο. Οχι, γιατί εμείς είμαστε απλοί πολίτες και αυτός πολιτικός και πρώην Υπουργός Μεταφορών, άρα πρέπει να δίνει και το καλό παράδειγμα. Αλλα επειδή υπάρχει διαφορά στο παράπτωμα. Ολοι εμείς που σύμφωνα με τον Πάγκαλο “τα φάγαμε μαζί” είμαστε κατακριτέοι γιατί παρκάραμε παράνομα και δεν πληρώσαμε την κλήση, γιατί μπήκαμε στο δακτύλιο την ημέρα που δεν κυκλοφορούσαμε, γιατί δεν φορέσαμε την ζώνη, γιατί όπως έκανε στην αρχή και ο Λιάπης, περάσαμε το stop χωρίς να κοιτάξουμε.
Δεν κάτσαμε όμως να φτιάξουμε πλαστές πινακίδες, να τις κρεμάσουμε στο τζιπ μας και να παριστάνουμε τους καμπόσους για να μην πληρώσουμε το σήμα και την εφορία. Η λογική της πράξης του πρώην Υπουργού, του ανθρώπου που επί χρόνια νομοθετούσε και τώρα εμείς εφαρμόζουμε τους νόμους του, είναι αυτή που μας εξοργίζει.
Η λογική “κάνω ότι γουστάρω και δεν με πειράζει και κανείς” ξεκινά από τις πινακίδες του αυτοκινήτου πριν φτάσει στη μίζα του υποβρυχίου. Και αυτή η λογική είναι που πρώτα διέφθειρε τους ανθρώπους αυτής της χώρας και στη συνέχεια την διέλυσε...
Διότι με τον ίδιο τρόπο που σήμερα ο Λιάπης ξεβιδώνει τις κανονικές πινακίδες και βιδώνει τις πλαστές, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο κυβέρνησε και αυτήν την χώρα. Ξεβιδώνοντας την λογική, την αξιοπρέπεια, την εντιμότητα και βιδώνοντας στη θέση τους, κάθε τι σάπιο που έχει κυριεύσει τα πάντα... Πριν ο Ακης βάλει τα μούτρα στο βαρέλι με το μέλι, είχε βρει ένα βαζάκι και είχε βάλει το δάχτυλο, είχε... βιδώσει κι' αυτός τη δική του πλαστή πινακίδα. Και επειδή τότε κανείς (μας) δεν τον σταμάτησε, έφτασε στις μίζες με τα υποβρύχια και κάπως έτσι όλοι μαζί φτάσαμε εδώ που είμαστε σήμερα...