από 
Πέθανε σήμερα, σε ηλικία 84 ετών, ο «καλός άνθρωπος» του ελληνικού κινηματογράφου Θανάσης Βέγγος, ο οποίος το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν στο νοσοκομείο «Ερυθρός Σταυρός».
Έφυγε από τη ζωή διακριτικά έτσι όπως έζησε, παρά τη φήμη του και το γεγονός ότι δημοσιογράφοι και κάμερες τον πολιορκούσαν στενά τα τελευταία χρόνια.
Αθόρυβος, σχεδόν ανθρωποφοβικός, ο Θανάσης Βέγγος ανήκει στους τελευταίους της γενιάς που χάρισε στη μεταπολεμική Ελλάδα άφθονο γέλιο.
Απέφευγε τις συνεντεύξεις και στις λιγοστές δημόσιες εμφανίσεις του οι δημοσιογράφοι κρέμονταν από τα χείλη του κυριολεκτικά.
Καλός οικογενειάρχης, καλός επαγγελματίας, καλός συνάδελφος αφοσιώθηκε με λατρεία στον κινηματογράφο αγνοώντας σχεδόν τη μικρή οθόνη, την οποία τίμησε με την παρουσία του ελάχιστες φορές.
Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος και ο Παντελής Βούλγαρης συνεργάστηκαν μαζί του, καθώς στο πρόσωπο του βρήκαν τον αρχετυπικό άνθρωπο του λαού που σε μεγάλη ηλικία πια και έχοντας ταλαιπωρηθεί στο νεανικό του βίο γίνεται σοφός.
Ο Θανάσης Βέγγος δεν σπούδασε ηθοποιός. Υπήρξε αυτοδίδακτος. Στα ταραγμένα χρόνια του εμφύλιου υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία στη Μακρόνησο. Όταν απολύθηκε έκανε διάφορες δουλειές για τα προς τα ζην.
Από τις γνωριμίες του, στο Μακρονήσι, εκείνη με τον Νίκο Κούνδουρο είναι που του χαρίζει τον πρώτο του κινηματογραφικό ρόλο στην «Μαγική Πόλη».
Αφού πήρε την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, μαθαίνοντας τον κινηματογράφο ως παιδί για όλες τις δουλειές στα συνεργεία, συμμετέχει σε ταινίες-σταθμούς για το Ελληνικό σινεμά: «Δράκος», «Ποτέ την Κυριακή», «Κορίτσι με τα μαύρα», «Διακοπές στην Αίγινα», «Ηλίας του 16ου» και «Μανταλένα».
Λίγα χρόνια αργότερα ο «Πράκτωρ Θου Βου» μετατρέπει τον Βέγγο σε λαϊκό ήρωα μέσα από πολλές ταινίες με μεγάλη εισπρακτική επιτυχία, την εποχή που ο κινηματογράφος αποτελούσε την μόνη φθηνή ψυχαγωγία για τον ευρύ κοινό.
www.kathimerini.gr
